میم صاد آنلاین

این بدعت خطرناک حکومتی

دلم می‌خواد درباره این بدعت خطرناک حکومتی بنویسم اما... اینجا برای نوشتن فضا کم است! از اینکه مردم این شکلی دارن به این بدعت پر و بال میدن و وسیع‌ترش می‌کنن، می‌ترسم. از اینکه داره این شکلی از علاقه مردم به مذهب سواستفاده میشه، حالم بد میشه.

با این وضع، بچه‌های ما به جای فهمیدنِ قرآن، به جای یاد گرفتن راست‌گویی و درست رفتار کردن، به جای محبت و اخلاق اسلامی، فقط باید عزاداری‌های فاطمیه و مسلمیه و پیاده‌روی از اینجا و به اونجا رو حفظ کنن و تقلید کنن؛ و فکر کنن اسلام فقط همین‌هاست.

ترسناکه. خیلی ترسناک.
پنجشنبه ۱۸ آبان ۹۶ , ۱۶:۲۷ دریا _ گاه نوشته های من
کاش این بودجه ها را صرف آموزش و پرورش می کردند الان من مدرسه را با کمک هزینه اولیا اداره می کنم
دقیقا وقتی حکومتی بودنش آدم رو بیشتر اذیت میکنه که خبر محرومیت ها و زندگی های مردم حاشیه نشین رو می بینه و می خونه.
آره به خدا قربون امام حسین برم . پیاده روی خوبه ولی به شرطی که هدف داشته باشیم بدونیم برای چی داریم میریم ولی چه بسا...
من با پیاده روی کار ندارم؛ اینکه توی چهار سال تبدیل به یک سنت/بدعت/شبه‌اجبار میشه اذیت کننده است. اینکه حکومت پشتش میاد و میلیارد میلیارد بودجه میریزه پاش ترسناکه.
مخصوصا صداقت که خیلی اصل مهم فراموش شده ای است، همه زندگی هامون شده دروغ :-/
و شده حیاط خلوت ملت؛ هر کثافتکاری در طول سال خواستن میکنن و توی این روزها میشن مومن و درستکار. قشنگ ترویجِ ریا ست.
خب راستش پست شما هم یکم برای من ترسناک بود!
مراقب باشیم توی این فضای مذهبی استحاله نشیم.
اینکه یه حرکت جمعی ایجاد شده بر پایه اتحاد مسلمانان؛
اینکه آدم به عشق شور حسینی,هرسال تمرین کنه چطور از زندگیش بِکَنه و همه چیزو بذاره و رو به امامش پیش بره؛
اینکه مهم نیست شرایطت چیه و کجا میخوابی و از وسواس های معمول جدا میشی و بنا به هدفت,حاضری از شرایط زندگی معمولی و ریتم روزانه بگذری
خیلی خوبه. یه تمرین عالی برای انجام حرکات جمعی بزرگتر
ولی....میترسم...
میترسم راهپیمایی که میتونه روح قیام و خون جوشان داشته باشه,تبدیل بشه به مراسم همیشگی هرساله...که به رسم عادت , بشه یه مسافرت معمولی و عادی...
که دیگه قیام و راهپیمایی معنی پیدا نکنه...
بشه خوش خوشان زندگی
دو هفته تعطیلی از کار و درس حالا به هر بهانه ای...
من با پیاده روی و اعتقادات مذهبی مردم کار ندارم؛ با سواستفاده از این اعتقادات مشکل دارم. اینکه هر کی بره پیاده روی، دو هفته مرخصی براش حساب شه، کلاس هاش غیبت نخوره، به جای نذری گرفتن، به شکل حکومتی و توی موکب های حکومتی بخوره و بخوابه. اینکه سرمایه ملت بره به شکل توریستی توی یه کشور دیگه خرج بشه...
شنبه ۲۰ آبان ۹۶ , ۰۸:۳۱ مریــــ ـــــم
با قسمت علاقه مردم موافقم
این عشق که مردمو میکشه اون طرف
و همینطور با قسمت سو استفاده
واقعا خطرناکه
مردم علاقه دارن، برن. صداوسیما، تمام نهادهای دولتی و عمومی و نظامی و حکومتی تمام قد میان پشت قضیه و راهپیمایی رو فرمایشی میکنن. این مسخره ست.
شنبه ۲۰ آبان ۹۶ , ۰۹:۴۸ جنابــــــــ دچار
آدم باید بر ترس هاش غلبه کنه داداشی :)
آره؛ دارم فکر میکنم چطور نترسم از این اتفاقات.
شنبه ۲۰ آبان ۹۶ , ۰۹:۵۶ قاسم صفایی نژاد
دوستی با حسین فقط گریستن نیست
http://safaeinejad.ir/1395/07/29
مشکل اینجاست فکر میکنبم برای در راه حسین بودن فقط باید زنجیر زدن، گریه کردن و عزاداری رو تجربه کنیم.
من هم با "فقط " پیاده روی و عزاداری مخالفم ! برای تشنگی امام حسین گریه کردن و از چرایی ش هیچ نپرسیدن اوج به خفت و بی ثمری کشیدن قیام به اون بزرگیه !
دقیقا 
طراحی: عرفان قدرت گرفته از بیان