میم صاد آنلاین

چگونه مغزِ خود را ریست کنیم؟

بعضی وقت‌ها مثل الان، ذهنم اونقدر پنجره‌ی باز داره که نمی‌تونه ببندتشون و رسماً روانی میشن. اینجور مواقع، شبیه سیستم عاملی میشم که همزمان تعداد زیادی اپلیکیشن باز داره، و چون رمِ موردِ نیاز پردازش این اپ‌ها بیشتر از رمِ سیستم‌ه، پس نمی‌تونه پردازششون کنه، به این ترتیب هنگ می‌کنه. اون سیستم‌عامل‌ها، جز با خالی کردنِ حافظه‌ی موقت (رم) (که چه اسم خوبیه و اتفاقاً ما آدم‌ها هم داریمش!) آروم نمی‌گیرن...

توی آی‌او‌اس با دبل‌تپ روی دکمه‌ی هوم، توی اندروید با تپ روی دکمه‌ی تسک و در ویندوز با مراجعه به تسک‌منیجر میشه اپ‌های باز رو دید و در صورت لزوم بست. من اما نمی‌دونم کنترل-شیفت-دیلیتِ مغزم کجاست و در حال هنگِ مغزی برای بستنِ پروژه‌های سنگین چه باید کرد. حتی چشم‌هامو که می‌بندم، دونه‌دونه‌ی تسک‌ها میان جلوی چشمم، هر کدوم به شکلِ یک معضلِ متفاوت خودنمایی می‌کنن و میرن.

شما اینجور مواقع چیکار می‌کنین؟! تجربیات خودتون رو با من به اشتراک بذارین! (هر چند من الان که دکمه‌ی انتشارِ این پست رو بزنم، راه میفتم به سمتِ خونه و سعی می‌کنم با شنیدن موسیقی ذهنم رو از تسک‌های مختلف دور کنم. هرچند می‌دونم این اتفاق موقتی‌ه و آخرِ شب –موقعِ خواب- یا شنبه صبح –بعد از بیدار شدن- دوباره این هنگِ معزی، البته در سطح محدودتری، تکرار خواهد شد)
سلام. 
1- خواب عمیق 
2- موسیقی
3- خوردن (خصوصاً هله هوله نیمه سالم!)
4- راه رفتن (خصوصا در ریل قطار!)
5- سفر به طبیعت 

خواب رو هستم، ولی بعضی اوقات حتی این دغدغه‌ها اجازه‌ی خواب نمیدن. / موسیقی واقعا تاثیرگذاره / اما خوردن در من تاثیر نداره. من هیچ هله‌هوله‌ای رو دوست ندارم / راه‌رفتن رو هم دوست دارم اما امکانش نیست همش. (امان از ماشین) / سفر رو هم که هر روز هر روز نمیشه رفت که!
CPU یا RAM؟
امشب به خونه ی پدری برو و اونجا بخواب.فردا هم یه سر به امام زاده صالح(ع)بزن.آهنگ اینا فایده ندارن.اخبار رو بت توصیه میکنم.اخبار تلویزیون رو ببین.پشت سر هم 20:30 و 21:00 و شصت دقیقه یBBC رو ببین‌.ظرفا رو هم خودت بشور و نذار عیالت یا ظرفشویی کلکشون رو بکنن.
ها؟! خونه‌ی پدری؟! چرا؟ امامزاده صالح؟! :))))) خبر؟ من تازه از خبرها دور شدم. / تنها نکته‌ای که از کامنتت رعایت می‌کنم همین مورد آخره.
منم یه وقتایی با این مشکل مواجه میشم و خیلی کلافه میشم و تنها راهی که بهم کمک میکنه اینه که یه برگه برمیدارم با یه خودکار و دونه دونه تمام کارها و چیزهایی که به ذهنم میرسه رو به صورت خلاصه  و تمام اون چه که نیازه رو مینویسم و اون برگه رو میذارم روی میزم و اینجوری ذهنم آروم میگیره۰
آخ آخ... آره. خیلی خوبه اینکه آدم چیزهای پراکنده‌ای که توی ذهنش هست رو روی کاغذ بیاره. مرسی از پیشنهادت. :)
نمیشه!!! بیخود تلاش نکن! کنار بیا تموم بشه بره :|
البته که آره؛ یه پیک داره که می‌گذره. مثلا همین الان که من اینجام، این پیک گذشت!
راسش تو کامیوتر اگه نرم افزار ها کم بیارن از حافظه هارد دیسک یه رم مجازی میسازن و از اون استفاده میکنن .
و  این که اگه نتونم پردازش کنم و ذهنم آمپر بندازه میام کمی فکر میکنم بعدش میریم یه دوش تمام سرد میگریم که کارمو دوباره بیام جلو ببرم .
این دوش آب سرد هم خوبه ها؛ نقشِ ألت کنترل دیلیت رو بازی می‌کنه
راه رفتن با هندزفری و یه سری اهنگ شاد و با صدای بلند
خوردن شکلات تلخ و بستنی تا سر حد مردن
دوش گرفتن های طولانی
خوابیدن (وقتی اوضاع خیلی بد باشه و مادر جان با قرص هاش وارد عمل بشه)

+دیدین کروم هی که پنجره ی جدید باز میکنه،تا صد تا اون بالا شماره میزنه.بیشتر از صد که بشه به جای شماره یه D: میزاره...منم همینطوری ام :))))
چرا همه با بستنی حالشون خوب میشه؟! هیچ خوردنی‌ای حال منو خوب نمی‌کنه ولی!
من تا حالا بیشتر از 20 تا توی کروم پنجره باز نکردم، 100 تا؟! :))))
1. نقاشی میکنم
2. با یکی صحبت میکنم
3. روی کاغذ هر چی تو مغزمه مینویسم
4. با یه دوست مشغول کاری میشم
ابزار و ادوات مورد اول رو ندارم، با مورد دوم اوکی‌ام. مورد سوم عالیه... مورد چهارم رو هم نیستم!
جمعه ۴ خرداد ۹۷ , ۰۰:۱۳ جولیک ‌‌‌‌‌
نوشتنِ تسک ها و زیرتسک ها، مجبور و حتی تنبیه کردن خود در راستای پرداختن فقط به یدونه تسک در آن واحد:-/
توی نوشتن آدم می‌فهمه چقدر تسک و خرده‌تسک داره. بیچاره مغزمون! :D
نداره. فکتوری ستینگ نداره...
باید بگیم توی آپشن‌ها اضاقه شه
با بچه ها صحبت میکنم. ترجیحا زیر 5 سال.
میرم مهمونی
یا که فیلم "جذابِ فکری" میبینم
بچه از کجا بیارم؟! :D
مهمونی هم دوست ندارم
گزینه سوم خوبه :)
یه سری از پیشنهاد هایی که تو نظرات اومده بیشتر شبیه بیخودی حرکت دادن موس موقع هنگ کردن عمل میکنه! نمیدونم چرا ولی خیلی ها موقع هنگ کردن سیستم، شروع میکنن موس رو تکون دادن یا ضربه زدن به صفحه ی تاچ گوشی! و متاسفانه این کار(موس و ضربه) چون تو اولویت های پردازشی هستن و بقیه ی تسک ها رو پوز میکنن، بدترین انتخاب ممکن هستن! 
من تو سیستم این جور وقتا فقط نگه داشتن دکمه ی پاور برای چند ثانیه رو پیشنهاد میدم که قشنگ خاموش کنه راحت بشم! 
ولی چون تو آدما این گزینه وجود نداره من فقط میتونم قبول کردن مزخرف بودن شرایط و یکی یکی اند تسک زدن هر کدوم رو، که یه عالمه هم وقت میبره رو پیشنهاد میدم! 
دقیقا! من همیشه به بچه‌ها میگم، هی دکمه بزنی و تاچ کنی و موس رو تکون بودی، جز بدتر کردن ماجرا، هیچ خروجی‌ای نداره.
نوشتنِ تسک‌ها رو کاغذ و تعیین تکلیفِ نسبی، تقریباً همین کارِ اند تسک کردن رو انجام میده. من تست کردم جواب داده!
و البته که، ناگفته نمونه هنگ کردن همیشه هم زیر باز بودن هزارتا تسک همزمان نیست! ما سی پی یو مون قوی تر از این حرفاست! گاهی مشکل از یکی از تسک هاست که خیلی داره حافظه یا پردازش میبره! اول باید اونو پیداش کنیم و حل مشکل رو از اونجا شروع کنیم.
برای من سه چهار تا تسک هستن که خیلی رم و سی‌پی‌یو اشغال میکنن، بقیه خرده‌تسک هستن که واقعا تاثیری ندارن.
سلام واقعا تلاش نکن! به جاش به ترتیب به همش برس . این تجربه ی منه :) جدی میگما.... تنها راهش همینه
آخه همشون اولویتن! :D
وقتی سی پی یوی مغزم هم نکشه کمی استراحت می کنم یا می خوابم و انرژی جنع کنم.بعضی وقت ها که کلا بعضی کارها نشدنی هست 
کاش فرصتی برای استراحت بود
طراحی: عرفان قدرت گرفته از بیان