میم صاد آنلاین

نمی‌نویسم اما نویسنده‌ام!

به بهانه روز قلم که پنجشنبه بود، درباره نوشتن، نوشتم. از کودکی تا امروز! (شبیه پیام‌های تبلیغاتی شد!) یه جور اتوبیوگرافی هم هست، اما با تاکید و تمرکز بر مقوله‌ی نوشتن. خودم دوستش داشتم، گفتم شاید بد نباشه بیشتر خونده بشه. 

برای خوندنش (جسارتاً) اینجا کلیک کنید.
همشهری جوان
هر هفته منتظر بودم از راه برسه
من اونموقع دانش آموز دبیرستانی بودم
یادمه یه شماره مصاحبه با جومونگ بود و من یواشکی سر کلاس زبان میخوندم
تا تهش خوندم و اصلا متوجه نشدم واقعی نیست
رفتم چند صفحه جلوتر دیدم عکسا همه فتوشاپ بوده و مصاحبه ساختگیه
یادمه بعد کلاس زنگ زدم دفتر مجله و کلی ازشون تشکر کردم بابت سرکار گذاشتنم. یادم نیست کی بود که جواب داد ولی کلی پای تلفن خندیدیم.
واسم اون موقع ها مجله خوندن،هم همشهری و هم چلچراغ، حکم حال خوب کن رو داشتت.
خیلی خیلی خیلی خوب نوشتید سیر قلمتون رو و فک کنم خیلی از همسن های من رو بردید به سالها قبل.
موفق باشید و انشاالله کتاباتون به قول ما شمالی ها تترج(پشت سر هم) چاپ بشه. اوضاع نشر خوب نیست اما ناامید نشید.
حیف که الان ه.ج مثل اون روزها حالش خوب نیست...
+ مرسی مرسی :)
حس خیلی خوبی داشت پرسه زدن میون تجربیات یک قلم. امیدوارم موندگار باشه...  
ایشالا
یه روز خوب میاد برات! روزای خوب
روزی که همه‌مون کاری کنیم که دوست داشته باشیم
طراحی: عرفان قدرت گرفته از بیان