این جمله که میخوام بگم شاید با اخلاق و اینها سازگاری نداشته باشه؛ اما از دیشب که گوشیم به کما رفته و هیچ واکنشی به زدن دکمهها و وصل کردن شارژر و گرفتن همزمان دکمهها و... نداره، خیلی ناراحتم. مثل ناراحتی برای بیماری که روی تخت افتاده و امیدی بهش نیست. (دقیقاً به همون شدت!) گوشیم، علاوه بر محرم اسرار بودن، بچهم بود... بدون اون احساس خوبی نداشتم و به یاد ندارم بیشتر از یکی دو ساعت همراهم نبوده باشه.
لعنت به این وابستگیهای مجازی و لعنت به تمام برنامههایی که باعث خراب شدن گوشیها میشن!
لعنت به این وابستگیهای مجازی و لعنت به تمام برنامههایی که باعث خراب شدن گوشیها میشن!
- يكشنبه ۲۸ مرداد ۹۷