حکمتانه «همشهری»

فقط خداست که می‌شود با دهان بسته صدایش کرد. می‌شود با پای شکسته هم به سراغش رفت.تنهاکسی است که وقتی همه رفتند می‌ماند. وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت می‌شود و تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام می‌گیرد نه با تنبیه کردن!

به سبک مدرسان شریف!

کی؟ سیروس الوند! مهمون سینمای ایران؟ سیروس الوند! مهمون هفت؟ سیروس الوند؟ کجا؟ سیروس الوند؟ چرا؟ سیروس الوند!

شغل: مدرس روزنامه‌نگاری آنلاین

یک تجربه خوب؛ اولین بار روزنامه‌نگاری آنلاین تدریس کردم! اتفاق خوبی بود و خیلی حالم رو خوب کرد. کمتر از 24 ساعت، یه اتفاق خوب دیگه پکیج شادی ربیع الاول رو تکمیل کرد. خدایا شکرت...

خبر آمد خبری در راه است

بعضی روزها هم هستن که امیدوار کننده‌ن؛ امید به زندگی رو افزایش میدن و حال آدم رو خوب میکنن. بعضی خبرها، حتی اگر اتفاق نیفتن، خوندشون خوبه!

شهر من بخند...

شهر من از شمال با کوه ها می رقصد/ از جنوب با کولی ها/ شهر من از شمال با خاطره هایش می خوابد/ از جنوب با رویاها/ قصه ای ست این شهر/ رازهای سربسته ای ست هر بار/ روزها از خواب ها، بیدارها سرشار/ شب تا روز بیدار/ شهر من شهروندی پر از ماشین و سیمان است هر روز/ شهر منم هم عاشقی با چشم گریان است هر شب/ شهر من را مردمش حرف نشنیدند و پند/ شهر من را کودکی در چهارراهی کرده بند/ شهر من ... بخند!

شهر من صد قصه از عشق پنهان کرده است/ شهر من صد شعر از درد بر جان کرده است/ شهر من را سوزِ ساز مردمانش برده هوش/ از دِلش آوازهای، عاشقان آید به گوش/ شهر من با شب حدیثِ راهِ پر خون می کند/ کوچه کوچه قصه های عشقِ مجنون می کند/ شهر من داستانِ قهرمان هایش به یادش مانده است/ شهر من آوازهایی بی صدا در سوگِ مردم خوانده است/ شهر من ... بخند!

ویکتوریا

بعد از هفده هجده ساعت، هنوز درگیر فیلم «ویکتوریا»م. یک فیلم جذاب، هیجان انگیز، کاملاً سینمایی و دوست داشتنی که به صورت سکانس پلان فیلمبرداری شده و به نظرم شاهکار سال گذشته است. درباره این فیلم توی دوربرگردون خواهم نوشت.

تا حالا دیوونه شدی؟

تا حالا دیوونه شدی؟ من دارم میشم... بیا ازم یاد بگیر.

سو تفاهم

انگار اشتباهی‌ام!

دایورت

اختلاف همیشه از جایی شروع می‌شه که یک طرف، یک مسئله خیلی مهم رو به قوزک پاش دایورت می‌کنه. بعد از این اتفاق، طرف مقابل هی منتظر یه نشونه، یه اتفاق، یه حرکت می‌مونه تا ببینه اشتباه تصور می‌کرده یا نه! یه مدت که گذشت و مطمئن شد که اصلاً برای طرف اول، از اول هم بود و نبودش اهمیت نداشته و طرف، بی‌خیال‌تر از این حرف‌هاست و وقتی فهمید قوه دایورتینگ فعال‌تر از این حرف‌هاست؛ اون موقع دیگه همون نخ نصفه و نیمه هم سست می‌شه و رابطه، پاره میشه و دوباره برگردوندن آدم‌ها توی این موقعیت، اصلا کاری راحتی نیست.
پی‌نوشت: البته نه فقط در روابط عشقی؛ که این مسئله، در روابط کاری برای من بیشتر اتفاق افتاده و صادق‌تره.

تهران؛ چه تلخ و بی‌حوصله

متاسفانه این روزها تهران سیاه و سفیدتر، نه؛ سیاه‌تر میشه. سیاه و تلخ و بی‌حوصله و دوست‌نداشتنی...