میم صاد آنلاین

رفتم و داستانی نوشتم که آقایی کل روز نشسته پای تلویزیون و در مسابقات تلویزیونی شرکت می‌کند و هی ساعت دیواری برنده می‌شود و در نهایت به‌عنوان کارآفرین برتر و بعد چهره ماندگار ازش تقدیر می‌کنند. داستان پذیرفته شد و مجوز گرفت. آقاهه گفت طرح جلد کو؟ مجوز گرفتی؟ گفتم نه. گفت بدو بگیر و بیا. عنوان کتاب را هم گذاشته بود مردی که ساعت دیواری شد. عنوان را حذف کردند و گذاشتند جوان موفق ایرانی چطور باعث افتخار خود، خانواده، مردم و تلویزیونش شد؟

میگن کم شده اما هر چقدر هم از صد میلیون تومنی که پارسال به برگزیده‌های جایزه جلال دادن کم کنن، باز هم خیلیه؛ حداقل واسه یه نویسنده خیلی زیاده. دارم فکر می‌کنم اگر کتاب نوشتم، کاندید شم هم عالیه!

خیلی جسارت می‌خواد توی فضای سنگین فعلی، همچین جلدی! دم روزبه کریمی و رفقاش درد نکنه. این شماره هفته‌نامه روشن رو از دست ندین؛ پرونده خوبی درباره رسانه میلی رفته؛ خوندنش به همه توصیه میشه!

توی مسیر رفت و برگشت امروز، تونستم نمایشنامه تلخ «سوتفاهم» آلبر کامو رو بخونم؛ خوب بود، جون میده واسه اقتباس سینمایی!

من با همین سابقه نه چندان زیادم به جرئت تاکید می‌کنم هنوز مدیران ما نمی‌دونن کار فرهنگی یعنی چی؟ براشون تعریف نشده و این بزرگترین مشکل فرهنگ این مملکته.

دیروز توی یه همایش مزخرف و بی‌خاصیت، به لطف برنامه طاقچه، کتاب «ماهی سیاه کوچولو» صمد بهرنگی رو دانلود کرده، خواندم و خیلی هم لذت بردم. دم سازندگانش گرم...

نوشته بود: خط قرمز ما فوتبال اروپاست! دیگه باید بریم سوریه داعش رو نابود کنیم!

آهنگ تیتراژ قسمت پنجم سریال شهرزاد با صدای چاوشی رو شنیدم؛ به قوت قبلی‌ها نبود؛ به خصوص اونجا که می‌پرسه «دقیقا کجایی؟!»

دیشب اولین تجربه کارگردانی علی سرابی در تئاتر را دیدیم؛ ناامیدکننده و پر از اشتباهات استراتژیک هنری! ارزشش رو نداشت. ضدپیشنهاد تئاترش رو دارم برای دوربرگردون می‌نویسم که مثل ما کسی پولشو دور نزیزه! تنها اتفاق خوب دیشب، دیدن دوباره اتود و خانمش بود. دو نقطه رضایت

به نظرم بزرگترین مشکل فعلی مملکت، فقر مدیر فرهنگیه. اتفاقی که نتیجه‌ش رو توی صداوسیما، وزارت ارشاد و سازمان متولی فرهنگ و هنر داریم می بینیم. مدیرانی که کمترین درکی نسبت به کار فرهنگی ندارن و صرفا دغدغه های شخصی شون رو به عنوان کار فرهنگی دنبال می کنن. به جای مانور دادن روی نفوذ، روی اینکه چطور توی چهل سال مدیر درست و حسابی تربیت نکردیم بحث کنیم.

سخنگوی پلیس ایران اخطار داد که خودروی زنانی که هنگام رانندگی حجاب نداشته باشند برای یک هفته ضبط می شود خودروی این افراد ممنوع الخدمت شده و نمی توانند خرید و فروش کرده، عوارض پرداخت کرده و تمام نیازهای یک خودرو در طول یک سال انجام نخواهد شد.

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺩﯾﮕﻪ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﻓﺤﺶ ﻣﯽ ﺩﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﮐﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭘﺴﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ!

داریم می‌ریم تئاتر «برنارد مرده است» رو ببینیم. اولین تجربه «علی سرابی» در کارگردانی که حداقل روی من تاثیر زیادی داشته و لحن حرف زدنش توی «خشکسالی و دروغ» هنوز توی ذهنم مونده. امیدوارم کار خوبی از آب درآد.

همیشه دوست داشتم جایی باشد که در آن بدون توجه به شخصیت حقوقی و حتی حقیقی، آزادانه و بدون سانسور اتفاقانه روزمره زندگی را مکتوب کنم؛ کاری که هشت سال قبل می‌کردم! حالا اینجا دوباره بهانه‌ای برای نوشتن از اتفاقات روزانه زندگی است؛ بدون اجبار و بدون سانسور!