میم صاد آنلاین

تموم شو لعنتی!

شدت شوک موجود توی خبرهای تلخ نیمه دوم امسال به قدری بود که هیچکدوم حتی به عنوان دروغ سیزده و شایعات مجازی هم قابل باور نبودن؛ از فوت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تا فوت هنرمندان صاحب‌نامی مثل عباس کیارستمی، داود رشیدی و خبر عجیبِ درگذشتِ علی معلم؛ هیچکدوم هنوز برای من قابل هضم نیستن.
فارغ از اینها، جوونای زیادی هم از بین ما رفتن؛ از آیدین روشن ضمیر؛ همکار سابقِ من در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تا رضا رستمی خبرنگار سینمایی که بی‌هوا رفت؛ افراد زیادی با سن کمتر از چهل سال، امسال در لیست فوت شده ها قرار گرفتن که واقعا ترسناک بود.
در کنار اینها، حادثه پلاسکو و فجایع بعدش هم که دیگه نیاز به یادآوری نداره...

جا داره از اعماق وجود به این سالِ تلخ بگیم: تموم شو لعنتی؛ دست از سر ما بردار! یا حداقل حالا که توی فازِ گرفتنِ عزیزانمون هستی، آدم‌های دیگه‌ای هم هستن که می‌تونن توی لیست قرار بگیرن تا با رفتن‌شون خوشحال‌مون کنن؛ برو سراغ اونا!

پی نوشت: یکی توییت کرده: نیست که سال نود و پنج خیلی خوب و جذاب بوده؛ اسفندش هم سی روز ه!

در انتظار اتمامِ سال

نمی دونم چرا؛ ولی به شدت دوست دارم این دو هفته هم بگذره و به سال ۹۶ برسیم. کلاً سال های فرد خوب نیستن، من با زوج‌ها ارتباط بیشتری برقرار می‌کنم.

از مشکلات نیمه دوم سال

نیمه دوم سال خیلی مسخره‌ست؛ صبح تا به خودت بیای و بیدار شی، ظهر شده! ناهارتو که تموم کردی غروب میشه و هوا تاریک؛ از عصر شب شروع میشه تا قبل از ظهرِ فردا؛ برای هر کاری هم دیره و هم زود؛ آدم هیچ کاری نمیتونه انجام بده...

وویگولنسج

‏متاسفانه فرهنگ کشور ما در مقابل تهاجم فرهنگی خیلی مقاومت پایینی داره، نود قسمت شب های برره پخش شد تا دو سال زبان رسمی ممکلتو تغییر داد! | از توییتر

اصکار دوم برای فرهادی!

تبریک ویژه به اصغر فرهادی برای دومین اسکارِ خودش و ایران! به همین مناسبت جا داره یادی کنیم از دوستان عزیزی که دوست داشتن و تلاش می‌کردن که فیلمِ مستندِ «ایستاده در غبار» رو به جای فیلم سینمایی «فروشنده» به اسکار بفرستن!

عه؛ چه یهو!

واقعا این حجم از سرعت در گذرِ زمان بی‌سابقه‌ست. انگار همین دیروز بود که من برای دومین بار، دنیای مطبوعات رو به خاطر تلویزیون رها کردم. انگار همین دیروز بود که قرار شد توی سال نود و پنج پروژه‌های جدید کلید بزنیم و بترکونیم؛ ولی از امروز باید بگیم سال نود و شیش چیکار خواهیم کرد.
ترسناکه... این گذرِ زمان به نظرم طبیعی نیست!
طراحی: عرفان قدرت گرفته از بیان