میم صاد آنلاین

به امید یه هوای تازه‌تر

سال جدید سال «فعالیت بیشتر، تفریحِ کمتر» بوده تا الان! از ظهر دوم فروردین که برای آمادگی ضبط یه‌سری آیتم نمایشی از سه و چهار بعدازظهر تا آخر شب درگیر بودیم تا خودِ ضبط این آیتم که سوم فروردین (از صبح تا شب) انجام شد؛ سال ۹۶ سال فعالیتِ شدید کاری بود.
صبح پنجم فروردین به مدت یک هفته، درگیر برنامه‌های انتخاباتی شدیم و سه روز آخر تعطیلات هم به سرعت و تقریباً بدون خروجیِ قابل دفاعی، تموم شد. بعد از اینکه ساعت و تقویم، آخرین لحظات دوازدهم فروردین رو ثبت کردن هم، «باران» بهانه سیزده به در نشدن شد و خواستیم کمی توی آخرین روز تعطیلات تفریح کنیم که باز... نشد.
اتفاق کم‌سابقه‌ی پخش برنامه‌مون به صورت زنده از چهاردهم فروردین (از استرسِ سیزدهم گرفته تا رخوت و تنبلیِ صبح چهاردهم) مزید بر علت شد تا الان که در آخرین روزهای فروردینِ ۹۶به سر می‌بریم؛ هنوز نه فیلمی دیدم، نه کتابی خوندم، نه سینما و تئاتری رفتم، و نه مطلبی نوشتم و نه حتی یکی از کارهایی که توی تعطیلات تصمیم گرفته بودم انجام بدم رو انجام دادم.
و حالا؛ مردی تنها در آستانه بیست و هشتمین اردیبهشتِ زندگیش؛ سه هفته مونده به تولدم، ترسم از بزرگ‌شدن بیشتر از همیشه‌ست. پرونده‌ها‌ی نیمه‌تمومِ دانشگاه و سربازی؛ پروژه‌های نیمه تمامِ کاری و به مرحله پایانی نرسیدنِ تصمیمِ بزرگِ سال(!)، همه‌شون ضدحال صبح‌ها و شب‌هام شده و باعث تزلزل ثباتِ اتفاقاتِ خوشایند! (ها؟!) کاش امسال کابوس‌شون تموم شه...

عدالتِ کاری

قرار بود هفته اول تعطیلات عید رو بیام سرکار و هفته دوم استراحت کنم؛ اما خیلی آقوی‌همساده‌وار و با بهره‌گیری از قوانین مورفی و کمی چاشنی بدشانسی و اشتباهی‌بودن(!)، الان شبِ سیزده‌بدر هم سرِکارم. خواستم بگم می‌تونین باهام ابراز همدردی کنین...

بین خطوط برانیم

‏اگه قراره همه روی خطوط برانیم، بگین ما هم روی خطوط برانیم نظم برقرار شه یه جوری بالاخره!

اولین نوشته‌ی اولین روز کاری

وضعیت کاری ما توی سال جدید به شکلی بود که همون لحظه تحویل سال هم ذغدغه کار داشتیم؛ البته نه به این شدت که بریم سرکار؛ اما خب... همین که دغدغه کار وجود داشته باشه، تا حد زیادی ناخوشاینده.

دوم فروردین اما دیگه رسماً سرکار بودیم و سوم هم یه ضبط سنگین داشتیم که در کردنِ خستگیش، خودش سه روز زمان نیاز داشت اما خستگی ناپذیر، امروز پنج فروردین رو هم به عنوان اولین روز کاری رسمی کشور اومدیم سرکار و می‌خوایم اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال رو با جدیت دنبال کنیم. ;)

عیدانه: امیدوارم هر کی هر جا که هست، سال خوبی رو شروع کرده باشه و روزهای خوبی رو در این سالِ خروس تجربه کنه. ایشالا که تصادف زنجیره ای نکنین و زیر برف و بارون و بهمن و کولاک هم گرفتار نشین. ایشالا به هر کی رای میدین توی انتخابات رای بیاره و هیچ عزیزی رو هم از دست ندین!

پی‌نوشت: دوست دارم این وبلاگ رونق بیشتری در سال جدید داشته باشه اما ایشالا زمان هم جوری باشه که این امکان رو در اختیار قرار بده تا بیشتر بنویسم و بخونم و باهاتون باشم. یا علی؛ بوس بوس!
طراحی: عرفان قدرت گرفته از بیان