میم صاد آنلاین

جشنواره سی و هفتم

امسال من و محیا خیلی گزیده سراغ فیلم‌های #جشنواره_فیلم_فجر رفتیم. چون طبق لیست منتشره از خبرنگاران، ما مطابق بند فلان و ماده فلان با درخواست‌مون برای حضور در کاخ رسانه‌ها رد شد. بگذریم...
من با توجه به فیلم‌هایی که دیدم، این آثار رو شایسته جایزه گرفتن و اگر در طی سال اکران شدن، دیده شدن می‌دونم.

شماره یک: #شبی_که_ماه_کامل_شد / به خاطر سکانس‌های نابی که #نرگس_آبیار براشون خیلی زحمت کشیده و اشک‌مون رو توی سالن درمیاره. به همراه بازی فوق‌العاده #الناز_شاکردوست

شماره دو: #متری_شیش_و_نیم / به خاطر نگاه فوق‌العاده واقعی #سعید_روستایی به مقوله اعتیاد و آسیب‌هاش. به همراه بازی‌های عالی #پیمان_معادی و #نوید_محمدزاده

شماره سه: #ماجرای_نیمروز۲_رد_خون / به خاطر زحمت زیادی که #محمدحسین_مهدویان برای فیلم کشیده و موضوع درستی که برای روایت انتخاب کرده

شماره چهار: #طلا / با تمام نواقصی که داره، به خاطر نگاه واقع‌گرایانه #پرویز_شهبازی به جامعه و جوانان.

سایر فیلم‌ها:
#آشفتگی رو روز اول دیدم، به نظرم ارزش یک‌بار دیدن هم نداره. #پالتو_شتری رو روز دوم دیدم، برای خنده بد نیست ولی انتظار زیادی ازش نداشته باشید. #دیدن_این_فیلم_جرم_است کپی ناقص و بی‌کیفیتی از آژانس شیشه‌ای‌ه که به درد جشنواره مردمی عمار می‌خوره، نه جشنواره ملی فجر. #زهرمار رو که اگر #تلویزیون رایگان پخش کرد هم حیف‌ه وقت بذارید براش. و #مردی_بدون_سایه که موقع اکران احتمالا فروش خوبی خواهد داشت و برای یک‌بار دیدن بد نیست.

پی‌نوشت۱: حیف که نشد #سرخپوست و #قصرشیرین و #تختی و #جان‌دار و #قسم رو ببینم. #مسخره‌باز رو هم احتمالا بعد از اختتامیه ببینیم.

پی‌نوشت۲: به نظرم هیچ فیلمی توقیف نخواهد شد و تمام خوب‌های جشنواره رو طی سال روی پرده خواهیم دید.

محض اطلاع

زنده‌م هنوز! همین...

پی‌نوشت: سه تا پست نوشتم؛ هر سه تا وسط نوشتن‌شون، کار پیش اومد، نصفه موندن. (اینکه چرا تکمیل‌شون نکردم و رفتم سراغ سوژه بعدی، سوال خودم هم هست!) ایشالا از فردا سرم خلوت میشه، دونه دونه منتشرشون می‌کنم.

طراحی: عرفان قدرت گرفته از بیان