امسال از بین فیلم‌های اکران نوروزی، جز زندانی ها که حتی اگر مجبورم کنند، نمی‌بینمش و پیشونی سفید که به خاطر عدم علاقه به ژانر کودک نخواهم دید؛ بقیه فیلم‌ها رو دیدم. امشب می‌خوام برای سه‌شنبه‌های نیم‌بهاتون فیلم پیشنهاد بدم. (با توجه به گرونی بلیت سینما، انتظار می‌ره سه‌شنبه‌های شلوغ‌تری داشته باشیم و لازم میشه که دوشنبه از سینماتیکت بلیت فیلم مدنظرتون رو تهیه کنید.)
متری شیش و نیم به نظرم با اختلاف بهترین فیلم اکران نوروزی‌ه. جذاب، هیجان‌انگیز، با فیلمنامه درست، بازی‌های خوب، افتتاحیه نفس‌گیر، کنایه‌های اجتماعی بجا و کارگردانی بسیار خوب. به اندازه ابدویک‌روز اشک‌تون رو درنمیاره ولی به‌جاش سینماتره.
غلامرضا تختی دومین پیشنهاد منه. یکی از معدود فیلم‌های زندگینامه‌ای سینمای ایران که برای مخاطب ایرانی متفاوت و جدیده. بازیگر مطرحی که جذبتون بکنه نداره اما یک‌سری جزییات داره که می‌تونه باعث بشه از سالن راضی خارج بشین.
رحمان۱۴۰۰ به جز بخش‌های تبلیغاتی فیلم که خیلی حرص‌درآر و نچسب، اسپانسرشون رو گنجونده بودن، و به جز کاراکتر و بازی احمقانه یکتا ناصر که واقعاً عصبی می‌کنه همه رو؛ به شدت طنز اروتیک متفاوت و بامزه‌ای‌ه که داستانش جسورانه‌ست، یه سکانس محشر درباره فیلم فروشنده اصغر فرهادی داره و می‌تونه در صورت همراه نداشتن فرزند زیر چهارده سال، دو ساعت کامل بخندونتتون.
چهارانگشت هم به نظرم نسخه طنز خانم یایا و ادامه اکسیدان بود که نه به اندازه رحمان۱۴۰۰ ولی به قدر کفایت شادتون می‌کنه. سعی کنید باهاش ارتباط برقرار کنید...
ژن خوک رو هم عمیقأ توصیه نمی‌کنم ببینیدش. فاجعه به معنی واقعی کلمه. نه می‌خندوتتون، نه هیجان داره، نه کنایه‌هاش جذابن، نه بازی دلچسبی داره و نه داستان خاصی داره. به نظرم کلیپ چهار دقیقه‌ای حلالم کن با صدای محسن چاوشی رو دانلود کنید و از موزیک ویدیو این فیلم به جای حروم‌کردن پولتون، لذت ببرید.
پی‌نوشت: دارم با سال نودوهشت کنار میام. داریم با هم کنار میایم. داره باهام کنار میاد.
- يكشنبه ۱۸ فروردين ۹۸