چندوقتی هست که کتاب نخوندم؛ توی ایام عید نوروز که خیلی شلوغ‌تر بودم و تایم زیادی (از بخش مفید روزم) رو باید می‌رفتم سرکار، شبها حداقل نیم ساعت کتاب می‌خوندم؛ اما الان که خلوت‌ترم، هیچ. اسیر گوشی شدم و افسارِ زمانم رو دادم دستِ گوشی.
نشستم توی کافه بازار و گوگل پلی هر چی نرم‌افزار که فکر می‌کردم کاربردی‌ه رو ریختم روی گوشی. نمی‌دونم چرا؛ احتمالا از سر بیکاری. ولی خب چندتاشون خوب بودن. مثل پینترست (اپلیکیشنی عکس‌محور – شبیه اینستاگرام – اما حرفه‌ای‌تر که پیشنهاد محیا بود)، لینکدین (شبکه اجتماعی متخصصان!)، هلو (نرم‌افزار آموزش زبان با بازی و گرافیک متفاوت)
به نظرم باید اساسی روی مدیریت زمان کار کنم. نمی‌دونم بزرگان و افراد موفق وقت‌شون رو چطوری می‌گذرونن، اما من متوجه شدم زمان زیادی رو با گوشیم می‌گذرونم. از اونجا هم که نمی‌تونم گوشی رو کنار بذارم و یه جورایی مثل همین عینک، به واجباتِ زندگی تبدیل شده، سعی می‌کنم با استفاده از اپ‌های کاربردی، حضورم داخلش رو مفیدتر کنم.
- جمعه ۱۳ ارديبهشت ۹۸