میم صاد آنلاین

برای دقایق آخر بازیِ ۹۶

ماه اسفند یعنی یک/دوازدهم آخر سال، یعنی دقیقه هشتاد بازی هم رد شده، یعنی سکانس آخر فیلم، یعنی چند صفحه آخر کتاب، یعنی خداحافظی مجری و پخش تیتراژ پایان... اما الان که پنجمین روز اسفند نود‌وشیش داره تموم میشه هنوز بازی نیمه دومش شروع نشده انگار، پرده سوم فیلم استارت نخورده، کتاب به نقطه اوجش نرسیده و مهمون برنامه هنوز خیلی حرف داره... تیتراژ بری که چی؟!

نسبت به نود‌وشیش احساس دوگانه‌ای دارم... نمی‌خوام تموم شه ولی همزمان نمی‌خوام به این زودی‌ها تموم نشه! دوست ندارم پایانش باز باشه، شده حتی مثل سکانس آخر لاتاری یه جوری قصه‌ی سال جمع شه... که نود و هفت اتفاقای جدید بیفته؛ بریم سیزن دوِ نود‌وشیش رو ببینیم حتی!

این گذر عمر...

هر روز حدود یک ساعت صبح و حداقل یک ساعت و نیم عصرها توی ترافیک عمرم رو دارم هدر میدم. جز شنیدن آهنگ و بعضی وقت‌ها دیدن تلویزیون از روی گوشی یا گوش کرذن به رادیوی نیمه جونِ میلی(!)، کار خاصی نمیشه کرد. حیف از این عمر که پشت ترافیک هدر شد...
طراحی: عرفان قدرت گرفته از بیان